Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

[9] O Schenke, bringe mir ein Glas Vom Haus des Wirthes, Daß ich mir von dem Klosterstolz Die Kleider wasche. Seit daß die Herrschaft Anfang nahm Bei Adamssöhnen, Hat Keiner dieses noch so gut Wie du begriffen. Der Himmel thuet nichts zu leid Den reinen Engeln, Auf mich häuft sich des Unglücks Last O meine Zuflucht.

[10] Mein Glas ist schon durch lange Zeit Geleert vom Weine, Sieh, so beginn' ich den Proceß, Der Vogt sey Zeuge.

[11] Wenn deines Schwertes Funkelschein In Schachten fiele, So würden die Rubinen selbst Davor erblassen.

[12] Ich weiß, daß du Erbarmung hast Mit Nachtdurchwachern. O frag' den Ost, er saget dir, Wie es mir gehet.

[13] Hat der Empörung Wetterstrahl Bei Menschen eingeschlagen, Wer fraget ums Gebrechliche Von unsern Sünden.

[14] Hafis sey gegen deinen Schah Nicht ungehalten, Wenn der dir auch den Namen raubt, So komm' zurücke! O du der Gnaden Zufluchtsort, Du Huldverspender! Erbarme dich, viel Unglücks kam Auf diesen Armen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.65-32.65

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.65

German Translation

[1] ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی

[2] دایم گل این بستان شاداب نمی‌ماند
دریاب ضعیفان را در وقت توانایی

[3] دیشب گله زلفش با باد همی‌کردم
گفتا غلطی بگذر زین فکرت سودایی

[4] صد باد صبا این جا با سلسله می‌رقصند
این است حریف ای دل تا باد نپیمایی

[5] مشتاقی و مهجوری دور از تو چنانم کرد
کز دست بخواهد شد پایاب شکیبایی

[6] یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم
رخساره به کس ننمود آن شاهد هرجایی

[7] ساقی چمن گل را بی روی تو رنگی نیست
شمشاد خرامان کن تا باغ بیارایی

[8] ای درد توام درمان در بستر ناکامی
و ای یاد توام مونس در گوشه تنهایی

[9] در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم
لطف آن چه تو اندیشی حکم آن چه تو فرمایی

[10] فکر خود و رای خود در عالم رندی نیست
کفر است در این مذهب خودبینی و خودرایی

[11] زین دایره مینا خونین جگرم می ده
تا حل کنم این مشکل در ساغر مینایی

[12] حافظ شب هجران شد بوی خوش وصل آمد
شادیت مبارک باد ای عاشق شیدایی

[1] O king of the lovely the beloved ones of the world for grief of being alone ,justice
Without Thee ,to the soul ,my heart hath come .Tis the time when thou shouldst come back ; and me safety ,give

[2] O Beloved ever joyous ,remaineth not the rose of this garden of the world .
At the time of powerfulness perfection of beauty the feeble ones aid and their state ,pity

[3] Last night ,to the morning breeze ,complaint of His tress ,I uttered
The breeze said A mistake This thy distraught thought ,abandon of Him complain not ; whatever He wisheth ,He doeth

[4] Here with the chain of His tress a hundred morning breezes keep dancing
O heart so long as thou measurest not the wind a thing impossible to do this is thy companion .

[5] Me ,so far from Thee desirousness and farness made ,
That ,from the hand ,will depart the power of patience .

[6] O Lord to whom is it fit to utter this subtlety that ,in the world ,
That lovely one of every place the true Beloved His face displayed not .

[7] Saki not a colour of decoration hath the sward of the rose without thy face ;
Moving make thy box - tree stature so that the garden thou mayst adorn .

[8] O Beloved the pain of love for Thee is my remedy on the couch of unfulfilled desire
And O Beloved Thy memory ,my consoler in the corner of solitude .

[9] In the compass of our fate ,the point of the compass ,are we
The favour is whatever Thou thinkest the order ,whatever Thou orderest .

[10] In the world of profligacy of being a lover of God is neither thought of self ,nor opinion of self :
In this religious order ,Kufr is self - seeing and self - opinioning .

[11] On account of this blue circle the sky bloody of liver I am give wine
So that ,in the enamel - cup ,this difficulty I may solve .

[12] Hafiz departed hath the night of separation come hath the sweet fragrance of morn
O lover of distraughtness auspicious be thy gladness .

[1] Herr der Schönen! Recht und Hülf' Wider Eisamkeit! Ohne dich entflieht der Geist, Zeit ist's, daß du kömmst.

[2] Gartenrosen bleiben nicht Immer neu und frisch. Suche du die Schwachen auf In der Zeit der Kraft.

[3] Ueber's Lockenhaar beklagt' Ich mich bei dem Ost; Weit gefehlt, sprach er zu mir, Laß die Lust vergeh'n.

[4] Ganz in Ketten tanzt der Ost, Eingesperrt im Haar, Dieß ist's, merke dies mein Herz, Lauf' nicht Winden nach.

[5] Sehnsucht und Entfernung hat Mich so ganz zerstört, Daß Geduld aus meinem Sinn Ganz entfliehen will.

[6] Herr, wem soll ich in der Welt Anvertrau'n das Wort, Daß der Liebling Jedermanns Wangen mir gezeigt.

[7] Ohne deine Wangen färbt Sich die Rose nicht. Buchs! nun wandle du einher Zu des Gartens Zier.

[8] Ohne Willen ist dein Gram Für mich Arznei, Und dein Angedenken spricht Mir im Winkel zu.

[9] In des Schicksals Kreise bin Ich der Mittelpunkt, Dir geziemt es, daß du denkst, Daß du uns befiehlst.

[10] Trunkne, welche selbstisch sind, Giebts nicht auf der Welt, Selbstsucht ist bei dieser Zunft Aergste Ketzterei.

[11] Sieh! wie blutet mir das Herz, Gieb mir, gieb mir Wein! Schwierigkeiten lös' ich auf Durch das blaue Glas.

[12] Jetzt ist Trennungsnacht, Hafis, Dann kommt Morgenduft, Närrische Verliebter hör' Lust bekomm' dir wohl.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.75-10.75

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.75

German Translation

[1] مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد
هدهد خوش خبر از طرف سبا بازآمد

[2] برکش ای مرغ سحر نغمه داوودی باز
که سلیمان گل از باد هوا بازآمد

[3] عارفی کو که کند فهم زبان سوسن
تا بپرسد که چرا رفت و چرا بازآمد

[4] مردمی کرد و کرم لطف خداداد به من
کان بت ماه رخ از راه وفا بازآمد

[5] لاله بوی می نوشین بشنید از دم صبح
داغ دل بود به امید دوا بازآمد

[6] چشم من در ره این قافله راه بماند
تا به گوش دلم آواز درا بازآمد

[7] گر چه حافظ در رنجش زد و پیمان بشکست
لطف او بین که به لطف از در ما بازآمد

[1] O heart glad tidings that the morning breeze hath come back .
From the quarters of Saba the land of Queen Balkis the lap - wing of good news hath come back .

[2] O bird of the morning the bulbul ,or the dove prolong the melody of Da ,ud
For from the quarter of the air ,the Sulaiman of the rose hath come back .

[3] In the world where is an Arif who understandeth the lily's tongue
That he may inquire Why she went and why she hath come back .

[4] Fortune ,God - given ,showed me manliness and kindness .
In that for God's sake ,the idol of stone heart the beloved hath come back .

[5] From morn's breath ,the tulip hath perceived the perfume of sweet wine
Hers was the heart's stain streak in hope of remedy she hath come back .

[6] In rear of that Kafila ,my eye drew much water tears
Since to my heart's ear ,the sound of the bell hath come back .

[7] Although Hafiz beat the door of offence and broke his covenant with the true Beloved
Behold His grace that ,in peace ,from our door ,He our excuse accepting hath come back .

[1] Freudige Kunde mein Herz, weil wieder der Ostwind zurückkommt, Weil nun aus Saba Hudhud mit froher Nachricht zurückkommt,

[2] Sänger des Morgens, beginn' nun wieder Davidens Gesänge, Weil die Ros', als Salomon aus den Lüften zurückkommt.

[3] Saget, welcher Weise versteht die Lilienzunge, Daß er sie frag', warum sie gieng, warum sie zurückkommt?

[4] Mein mir von Gott gegebenes Loos hat sich gnädig erwiesen, Weil dies steinerne Herz um Gotteswillen zurückkommt,

[5] Süßen Geruch des Weins hat der Kelch der Tulpe vernommen, Siehe, wie sie, den Brand des Innern zu heilen, zurückkommt;

[6] Strömet ihr Thränen nur zu, der Karawane des Freunds nach, Bis zu meinem Ohr der Schall der Glocke zurückkommt.

[7] Siehe die Huld! denn hat gleich Hafis die Treue gebrochen, Ist er so gütig, daß er zu meiner Thüre zurückkommt.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.77-10.77

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.77

German Translation

[1] سحرم دولت بیدار به بالین آمد
گفت برخیز که آن خسرو شیرین آمد

[2] قدحی درکش و سرخوش به تماشا بخرام
تا ببینی که نگارت به چه آیین آمد

[3] مژدگانی بده ای خلوتی نافه گشای
که ز صحرای ختن آهوی مشکین آمد

[4] گریه آبی به رخ سوختگان بازآورد
ناله فریادرس عاشق مسکین آمد

[5] مرغ دل باز هوادار کمان ابرویست
ای کبوتر نگران باش که شاهین آمد

[6] ساقیا می بده و غم مخور از دشمن و دوست
که به کام دل ما آن بشد و این آمد

[7] رسم بدعهدی ایام چو دید ابر بهار
گریه‌اش بر سمن و سنبل و نسرین آمد

[8] چون صبا گفته حافظ بشنید از بلبل
عنبرافشان به تماشای ریاحین آمد

[1] In the morning ,to my pillow ,vigilant fortune came
And said From sleep arise For that thy dear Khusrau the true Beloved hath come .

[2] A goblet drink and ,for seeing Him ,merry of head ,go
That thou mayst see in what fashion ,thy idol hath come .

[3] O Khilvati ,musk - pod opener give the glad tidings
That ,from the desert of Khutan from afar a musky deer the true Beloved hath come .

[5] Again desirous of the eye - brow bow is the bird of my heart
O pigeon be expectant .For the falcon hath come .

[6] Saki give wine suffer no grief on account of the enemy or of the true Beloved
For ,to our heart's desire ,that the enemy hath gone and this the true Beloved hath come .

[7] When ,the spring - cloud beheld Time's bad faith ,
On the lily and the hyacinth and the rose ,its weeping raining came .

[8] When ,from the bulbul ,the morning breeze heard Hafiz's utterance ,
At the spectacle of the sweet basil ,ambergris - scattering ,it the breeze came .

[1] Heute früh ist das Glück zu mir ans Bette gekommen, Auf! so sprach es, es ist der süße König gekommen.

[2] Leere das Glas, und wandere fort dich schaukelnd im Rausche, Daß du siehst, auf welche Art dein Schöner gekommen.

[3] Mann der Einsamkeit, der des Moschus Gerüche verbreitet, Bringe die Kund', aus Choten sey ein Moschushirsche gekommen.

[4] Thränen löschen die Gluth der Liebeverbrannten Gesichter, Seufzer und Weh! ist armen Verliebten zu Hülfe gekommen.

[5] In ein Bogengesicht ist der Vogel des Herzens verliebet, Taube, nimm dich in Acht, es ist der Falke gekommen.

[6] Schenke reiche den Wein, und frage um Freund und um Feind nicht, Jener hat sich entfernt, und dieser ist umgekommen.

[7] Als die Frühlingswolke den Lauf der feindlichen Zeit sah, Ist sie weinend herab auf Jasmin und Narziße gekommen.

[8] Als von Bülbül der Ost die Rede Hafisens gehört hat. Ist er, mit Ambraduft durchweht, zu den Kräutern gekommen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.74-4.74

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.74

German Translation

[1] شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت
فراق یار نه آن می‌کند که بتوان گفت

[2] حدیث هول قیامت که گفت واعظ شهر
کنایتیست که از روزگار هجران گفت

[3] نشان یار سفرکرده از که پرسم باز
که هر چه گفت برید صبا پریشان گفت

[4] فغان که آن مه نامهربان مهرگسل
به ترک صحبت یاران خود چه آسان گفت

[5] من و مقام رضا بعد از این و شکر رقیب
که دل به درد تو خو کرد و ترک درمان گفت

[6] غم کهن به می سالخورده دفع کنید
که تخم خوشدلی این است پیر دهقان گفت

[7] گره به باد مزن گر چه بر مراد رود
که این سخن به مثل باد با سلیمان گفت

[8] به مهلتی که سپهرت دهد ز راه مرو
تو را که گفت که این زال ترک دستان گفت

[9] مزن ز چون و چرا دم که بنده مقبل
قبول کرد به جان هر سخن که جانان گفت

[10] که گفت حافظ از اندیشه تو آمد باز
من این نگفته‌ام آن کس که گفت بهتان گفت

[1] I heard a pleasant speech that the old man of Kin'an the Murshid uttered
Separation from want of acquisition of divine knowledge of the true Beloved God maketh not that which can be uttered .

[2] The tale of terror of the resurrection day ,which the city - admonisher uttered
Is only a hint ,which ,of the time of separation ,he uttered .

[3] Of whom ,may I ask the trace of the Beloved ,many a journey made ,the absolute existence ,God
For whatever the wind's messenger the man learned and excellent uttered ,confusedly he uttered .

[4] Alas that unkind moon ,the Friend's enemy ,
For the abandoning the society of his own lovers ,words how easily he uttered

[5] After this together are I and the stage of contentment ,and thanks to my rival
For accustomed to pain by thee ,my heart hath become and the abandonment of remedy uttered .

[6] With wine of many years ,repel ye the old grief of the heart
For ,the seed of happy - heartedness is this .It ,the Pir of the village uttered .

[7] Fix not a knot on the wind rely not on the world though ,on thy object ,it favourably blow ,
For to Sulaiman this speech ,as a proverb ,the wind ,uttered .

[8] For a frivolous excuse that the sky may give thee ,go not from the Path
Who told thee ,that ,the abandoning of tales ,this old woman the sky uttered .

[9] As to how and why ,express no breath .For the happy slave accepteth with
soul every word that the Sultan God uttered .

[10] From thought of thee ,who said Hafiz hath come back
This ,I have not said .He who uttered it ,calumny uttered .

[1] Ein Wörtlein hörte ich, das Jakob einst gesagt, Der Schmerz der Trennung von dem Freund wird nicht gesagt,

[2] Was uns der Prediger vom jüngsten Tag erzählt, Hat er als Gleichniß nur vom Tag der Flucht gesagt.

[3] Wer giebt mir Kunde von dem fortgereis'ten Freund, Der Ost hat alles so verwirret angesagt.

[4] O weh! Der Freunde Feind, der liebelose Mond Hat ohne Müh' den Freunden Lebewohl gesagt.

[5] Ich will getrost, selbst Nebenbuhlern dankbar seyn, Mein Herz, gewohnt an Schmerz, hat Arzney'n entsagt.

[6] Vertreibt den alten Gram mit Wein, mit altem Wein, Dies macht das Herz vergnügt, so hat der schlaue Greis gesagt.

[7] Vertrau nicht auf den Wind, selbst wenn er günstig bläst. Dies Sprichwort hat zu Salomon der Ost gesagt.

[8] Giebt dir das Schicksal Frist, verlasse nicht den Weg, Wer sagt daß eine Metze dem Betrug entsagt?